Τρίτη 31 Μαρτίου 2009

ΝΙωσε (με)

Ειμαι τοσο διαλυμενη..μπερδεμενη μεχρι εκει που δεν παει..
Σε ζηταω σε καθε μου κινηση..σε καθε μου κουβεντα..σε καθε μου αγγιγμα..σε καθε μου βλεμμα..
Εισαι ακομα κοντα μου και ας μην το ξερεις..
Γιατι δεν με ζητας;Πως το εκανες τοσο γρηγορα..
Εγω γιατι ειμαι ακομα εδω;Γιατι το κανω τοσο αργα..

Αχ μακαρι να καταλαβαινες..μακαρι να εβλεπες..
Μακαρι να ησουν απο κατω απο το σπιτι μου τωρα..
Θελω μια αγκαλια τοοοοοοσο μεγαλη..Να χαθω,χωρις να φοβαμαι..
Να εισαι μονο δικος μου..

Δευτέρα 30 Μαρτίου 2009

Και αν σε προσπερασα δεν σε εχω ξεπερασει..

Στίχοι: Αλκαίος Άλκης
Μουσική: Παπακωνσταντίνου Βασίλης
Ερμηνευτές: Παπακωνσταντίνου Βασίλης

Παίζουν τυφλόμυγα στο δρόμο τα παιδιά
Κι είν’ οι μορφές τους τρομαγμένα περιστέρια
Μου έδειχνες τον Σείριο μια βραδιά
Μα εγώ δεν είχα μάτια για τ’ αστέρια

Τα χρόνια πέρασαν περνάμε άλλη φάση
Κι αν σε προσπέρασα δεν σ’ έχω ξεπεράσει
Όχι δεν είναι η μοναξιά που με πειράζει
Μόνο το βλέμμα ενός παιδιού που με κοιτάζει

Πόσο σου μοιάζει, πόσο μου μοιάζει
Πόσο σου μοιάζει, πόσο μου μοιάζει

Ποιόν ξεναγείς απόψε στ’ άστρα του ουρανού σου
Και με τα παραμύθια σου τον ξεγελάς
Αυτά που τώρα τα θυμάσαι και γελάς
Σου κλέβαν κάποτε τον ύπνο και τον νου σου

Τα χρόνια πέρασαν περνάμε άλλη φάση
Κι αν σε προσπέρασα δεν σ’ έχω ξεπεράσει
Όχι δεν είναι η μοναξιά που με πειράζει
Μόνο το βλέμμα ενός παιδιού που με κοιτάζει

Πόσο σου μοιάζει, πόσο μου μοιάζει
Πόσο σου μοιάζει, πόσο μας μοιάζει






Γαμωτο σου..που πηγανε ολα;Τοσο γρηγορα..μα τοσο γρηγορα..;
Σχεδια..Ονειρα..Αγαπες..Αγκαλιες..Φιλια..

Κυριακή 29 Μαρτίου 2009

Σιωπη..

Δεν περνανε με τιποτα οι ωρες..Ξυπναω πολυ πρωι..Κοιταω και ξανακοιταω το ροιλοι..Αλλα δυο λεπτα εχουν μονο περασει..Η χειροτερη ωρα ειναι το πρωι..γιατι καταλαβαινεις ποσο κρυα ειναι τα χερια σου..ποσο σου λειπει η δευτερη ανασα..κοιτας το κινητο και ειναι και αυτο νεκρο μαζι με σενα..Λες και μονο για εκεινον χτυπουσε..
Μου λειπεις και δεν θελω να στο πω..Χαμογαλω οταν βγαινω εξω..Περναω καλα,φλερταρω,διασκεδαζω αλλα δεν αισθανομαι..
Με ποναει που εσενα δεν σε νοιαζει..που ολη και ολη αυτη ηταν η αγαπη σου..Που αρχισες αμεσως τις καινουριες γνωριμιες..Αλλα και παλι κανω οτι δεν συμβαινει τιποτα..
Δεν πιστευα ποτε οτι θα μου ελειπες τοσο πολυ..Σκεφτομαι πολλους λογους που δεν θα επρεπε κανονικα να μου λειπεις..Αλλα δυστυχως το μυαλο δεν ακουει κανενα λογο και καμια αιτια.
Θα περασει ο καιρος και θα περασεις και εσυ μαζι του..Σαν να μη σε γνωρισα ποτε..Σαν να μην ησουν ποτε δικος μου..

Γιατι μαλλον δεν ησουν ποτε δικος μου..

Παρασκευή 27 Μαρτίου 2009

Τιτλοι τελους..

Πεσανε οι τιτλοι τελους και για μας μωρο μου..Ετσι θα ειναι καλυτερα και για τους δυο..Χωρις φασαριες και γκρινιες...
Μου το ειχαν πει πως καθε φορα πονας σαν την πρωτη..αλλα πιστευα πως δεν ισχυει,πως συνηθιζεις..Αλλα τελικα καθε φορα ποναει σαν τον πρωτο χωρισμο..Το μονο που το απαλυνει ειναι ισως η σκεψη πως θα περασει..
Θελω να περασει γρηγορα...
Γρηγορα ο πονος..

Πέμπτη 26 Μαρτίου 2009

Nα με θυμασαι..

Με ακουμπας μα δεν με αγγιζεις..
Μου μιλας μα δεν σε ακουω..
Με κοιτας μα δεν με βλεπεις..
Μου πιανεις τα μαλλια μα δεν με χαιδευεις..

Θελω τοσο απεγνωσμενα να κοιμηθω..Χωρις σκεψεις..Με το κεφαλι μου αδειο..Και οταν ξυπνησω ολα να ειναι καλα..Ολα να ειναι οπως πρεπει να ειναι..
Φοβαμαι να δωσω αλλο..Φοβαμαι να ζησω αλλο..Φοβαμαι να πιστεψω..Θελω να νιωσω ασφαλης σε μια αγκαλια..Θελω να αφεθω χωρις να φοβαμαι..

Δεν ξερω πως να αντιδρασω πια..Μου λειπεις παλι..

Τετάρτη 11 Μαρτίου 2009

Ψέμματα..

Πες μου οτι με αγάπησες όσο καμία άλλη..Πες μου οτι είμαι μοναδική..Πες μου οτι δεν υπάρχει καμία άλλη μέσα σου..Πες μου οτι θα μείνεις πάντα εδώ..Πες μου οτι μυρίζει το σώμα μου γιασεμί..Πες μου οτι δεν έχεις κάνει ποτέ έρωτα έτσι όπως μαζί μου..Πες μου οτι με περίμενες μια ζωή..Πες μου οτι είσαι ερωτευμένος μαζί μου..Πες μου οτι όταν με κοιτάς χάνεσαι μέσα μου..Πες μου οτι...

Πες μου όσα ψέμματα θες..θα τα πιστέψω όλα..Μόνο μη φύγεις απόψε..

Μείνε...

Μικρη ιστορια...

Σήμερα έχει πανσέληνο..Άκουσα οτι θα είναι μια δύσκολη πανσέληνος...Αλλά τι περίεργο...Πάλι εδώ μέσα είμαι..μόνη..
Πονάει το σώμα μου..δεν πίστευα οτι θα πονούσε τόσο πολύ..οτι θα πονούσες τόσο πολύ...Πάλι ξεγελάστηκα..Ακόμα μια φορά που δεν πίστεψα όταν έπρεπε..Και ακόμα μια φορά εδώ..
Τελικά ο μόνος που φταίει είμαι εγώ..Κανείς άλλος...Και πάντα τα χάνω όλα..
Όχι θα περάσει πιο γρήγορα αυτό..Πρέπει...

Καληνύχτα