Τρίτη 12 Οκτωβρίου 2010

Αν η ψυχη ειχε φωνη..

Ειχα σκεφτει τοσα πολλα να γραψω..και τωρα που ηρθε η ωρα σαν να στερεψαν ολα..Περιεργες μερες ζω..Ασχημα πραγματα που γινονται ομορφα...και πολλα ομορφα που καταληγουν ασχημα..Δεν ξερω τι να πω πια..
Δεν ξερω τι να πω σε σενα..ουτε και σε σενα..σε κανενα δεν ξερω τι να πω!Αισθανομαι πως δεν εχουν καμια δυναμη οι λεξεις μου.Και ομως οταν τις σκεφτομαι ειναι δυνατες,ειναι παθιασμενες,ειναι ολοκληρωμενες..Αλλα οταν σε κοιτω χανουν την αξια τους..και γινονται μικρες και ασημαντες..
Πως μπορει το "ειμαι ερωτευμενη μαζι σου" να μην εχει καμια δυναμη;Οχι πως θα τολμουσα να το ξεστομισω ποτε..αλλα να ετσι τωρα που το σκεφτομαι..
Σκεφτομαι πως θα ηταν η ζωη μου μαζι σου..πως θα ηταν ο ερωτας και πως η αγαπη..Φαντασιες,ισως χωρις νοημα..
Αλλα ετσι εχω μαθει να ζω τελικα..


Δεν υπάρχουν σχόλια: