Νομιζω πως εχω αρχισει παλι..και δεν αντεχω τον εαυτο μου οταν ειμαι ετσι..κανω δυστυχισμενους ολους τους ανθρωπους που ειναι διπλα μου..αλλα δεν μπορω να το περιορισω γμτ..
Τελικα στα γενεθλια μου πηγα...εκει που ηθελα να παω..απολυτα συνηδητοποιημενη για αυτο που εκανα..περασα υπεροχες στιγμες...που απλα τελειωσαν και δεν θα επαναληφθουν μαλλον ποτε...μου λειπεις ηδη πολυ..ακομα και τωρα που σου μιλαω μου λειπεις..τα χερια σου...αχ τα χερια σου..Χριστε μου..
Κλαμματα..σκατα...παλι τα ιδια...παω για υπνο..δουλεια αυριο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου