...δεν υπάρχει τίποτα πια..
...ούτε έρωτας,ούτε πάθος,ούτε αγάπη..
...δεν μου μένει τίποτα
τίποτα να κάνω,τίποτα να πω
και όμως σ'αγαπάω
και είμαι ακόμα εδώ...
Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2008
Τρίτη 4 Νοεμβρίου 2008
Αγγιγμα...
Είναι κάποιες μέρες που αισθάνομαι μοναξιά..Τόση πολύ που δεν μπορώ να αναπνεύσω..
Είναι κάποια βράδια που θέλω δυο χέρια να με πιάσουν και να με πάρουν αγκαλιά ενώ είμαι ξαπλωμένη..
Είναι κάποια πρωινά που περπατω στην Ακαδημίας και θέλω κάποιος να με πάρει από το χέρι και να περπατήσουμε μαζί..
Είναι που θέλω κάποιος να με απαγάγει και να με πάρει μαζί του χωρίς να ξέρω που παω...
Είναι που ονειρεύομαι τόσο συχνά..και τόσο πολύ...
Είναι που δεν έρχεται κανείς να με βγάλει από αυτό το λήθαργο που έχω πέσει...
Είναι που μου λείπει ο έρωτας και είναι που τον θέλω τόσο πολύ μέσα στη ζωή μου...
Είναι κάποια βράδια που θέλω δυο χέρια να με πιάσουν και να με πάρουν αγκαλιά ενώ είμαι ξαπλωμένη..
Είναι κάποια πρωινά που περπατω στην Ακαδημίας και θέλω κάποιος να με πάρει από το χέρι και να περπατήσουμε μαζί..
Είναι που θέλω κάποιος να με απαγάγει και να με πάρει μαζί του χωρίς να ξέρω που παω...
Είναι που ονειρεύομαι τόσο συχνά..και τόσο πολύ...
Είναι που δεν έρχεται κανείς να με βγάλει από αυτό το λήθαργο που έχω πέσει...
Είναι που μου λείπει ο έρωτας και είναι που τον θέλω τόσο πολύ μέσα στη ζωή μου...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)