Τρίτη 21 Δεκεμβρίου 2010

Εδω καλυτερα

Εδω να τα λεω καλυτερα,παρα να τα λεω σε σενα.Μονο η αξιοπρεπεια μου πεφτει.Εσυ δεν νιωθεις.Που βρισκεσαι;Πως εισαι;Γιατι δεν μου μιλας πια;Ειπες πως σε απαξιωσα..Το εκανα δεν ειναι ψεμμα,αλλα με βοηθησες πολυ..
Γιατι τοσα ψεμματα;Γιατι τοσα πολλα ψεμματα;Τι ηθελες να παρεις;Δεν θελω να το πιστεψω.Αρνουμαι απο εγωισμο και μονο να το πιστεψω.Αλλα και που δεν το πιστευω τι αλλαζει;Αυτο ειναι.
Να περασει ο καιρος,να φυγεις.Μονο αυτο.Να φυγεις απο μεσα μου.Μεχρι τοτε θα σε ψαχνω ακομα.Οπου και να ειμαι,οτι και να κανω,θα σε ψαχνω.Καθε μερα στη δουλεια θα περιμενω να ερθεις.Αυτο ειναι το πιο μεγαλο ψεμμα.Θα ερθω Ευγενια.Δεν θα ερθεις ποτε.Και ομως εγω σε περιμενω.. :(

Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου 2010

Με ακους;

Με ακους Αννα;Δεν μπορω αλλο.Δεν μπορω αλλο Αννα.Λεω πως ολα θα φτιαξουν και συνεχιζω να γελαω.Αλλα δεν μπορω αλλο Αννα μου να το αντεξω αυτο.Νομιζω πως αρχιζω να τρελενομαι..Γελαω και κλαιω μαζι,βριζω και χαιρεταω,ποναω και χαμογελαω..και τα χανω..
Και ολο λεω θα φτιαξουν τα πραγματα..θα φτιαξουν τα πραγματα..ολα θα γινουν καλυτερα..Δεν γινεται να μην υπαρχει κανεις Αννα.Δεν γινεται..Θα φτιαξουν τα πραγματα..και οσο το λεω τοσο περισσοτερο κλαιω..γιατι δεν το πιστευω και ξερω πως δεν θα φτιαξουν γαμωτο.Πως να φτιαξουν;
Και ολο λεω πως δεν θελω αλλο Αννα μου.Αληθεια λεω,πιστεψε με,και ας με βλεπεις να γελαω καθε μερα.Δεν θελω αλλο.Ας το παρει καποιος απο πανω μου.Φτανει πια.Φτανουν ολα πια.

Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2010

Ειμαι δυνατη εγω,δεν ειμαι;Ολοι αυτο περιμενουν απο μενα,ολοι απορουν που εχω πεσει.Δεν θελω αλλο να ειμαι δυνατη,δεν θελω αλλο να αντεχω,δεν θελω αλλο να υποκρινομαι.Οχι αλλη αξιοπρεπεια.Θελω μονο λιγο ακομα λιγη απο την αγκαλια σου.Θελω να φυλακιστω εκει.Θελω να ερθεις,Θελω να μου πεις πως ολα ηταν μια παραισθηση.Που να τρεξω;Που να παω;Πως να σε τραβηξω;

.

Κρατω ενα λουλυδι στο χερι μου.Το συνθλιβω μεσα στην παλαμη μου,να βγουν ολοι του οι χυμοι πανω μου.Καλυτερα να εχει και αγκαθια,να τρυπησουν το δερμα μου να βγαλει αιμα.Πως να σωπασω;Πως να το αφησω και αυτο να φυγει;Δεν θελω.Αρνουμαι.Αρνουμαι να σε αφησω.Ενα ουρλιαχτο μου θελω να αφησω,να σκισει τον αερα.Να φωναξω τοσο δυνατα και να μην εχω πια φωνη.Να μην εχω τιποτα.Τιποτα.Να μην εχω σκεψη,να μην εχω φοβο.Να τρελαθω και να μην εχω λογικη.Να μην μπορω να σκεφτω.
Βριζω και κλαιω και πινω.Και παλι τιποτα.Θα εκραγει ο εγκεφαλος μου.Θα εκραγει το κορμι μου.
Δεν ξερω τι αλλο να δοκιμασω.Δεν ξερω τι αλλο να πω.