Παρασκευή 26 Δεκεμβρίου 2008

Χριστουγεννιατικη ιστορια..

Καθε φορα που σε κοιταζω μεσα απο τη φωτογραφια νιωθω ενα χτυπημα στην καρδια,ενα χτυπημα που δεν αντεχετε και με κανει να υποφερω..
Αισθανομαι οτι το βλεμμα θα τρυπησει το χαρτι..Οτι ειναι τοσο εντονο..το κοιταγμα μας..


Πλεον βλεπω καποιον αλλο στα ματια...αναπνεω την ανασα του...κραταω το χερι του...χαιδευω το κορμι του...
Και το ξερεις...και με μισεις γι'αυτο...αλλα δεν φταιω αγαπη μου..Δεν μπορω να σταματησω το χρονο που περναει...
Περναω καλα μαζι του..μου λειπει τωρα που δεν ειναι εδω...Αισθανομαι ομορφα στην αγκαλια του...Αλλα παντα λειπει ενα τοσο δα κομματακι...μια τοση δα στιγμουλα...ενα κατι που θα εκανε το χρονο τοσο ξεχωριστο..που θα εκανε τις μερες τοσο υπεροχες..οσο ηταν μαζι σου...
Θα προχωρησω με αυτον τον ανθρωπο..οχι επειδη δεν εχω εσενα..αλλα επειδη με κανει να αισθανομαι σχεδον οπως με εκανες εσυ..
Σχεδον βλεπω το χερι σου να με αγγιζει..βλεπω το στομα σου να με φιλαει..αισθανομαι το κορμι σου πανω στο δικο μου...
Γαμωτο γιατι να εισαι παντα εδω;Γιατι δεν φευγεις;
Γιατι δεν σε διωχνω;



Σαν δυο σταγονες βροχης..ετσι ταιριαζουμε εμεις...

για παντα μαζι...



(θυμασαι..;)

Τρίτη 23 Δεκεμβρίου 2008

Γιορταζω αυριο;

Εγω γιορταζω αυριο;Αποκλειεται..
Σταματησα να γιορταζω..Δεν θελω να γιορταζω πλεον..Μονο να περιφερομαι ανωνυμα...Χωρις ταυτοτητα πανω μου..Χωρια καμια αναγνωριση..
Πως με λενε;Ευγενια..
Οχι δεν θελω να γιορτασω αυριο..
Θελω να ειμαι μονη μου..

Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2008

Το αποφάσισα...

...δεν υπάρχει τίποτα πια..
...ούτε έρωτας,ούτε πάθος,ούτε αγάπη..



...δεν μου μένει τίποτα
τίποτα να κάνω,τίποτα να πω
και όμως σ'αγαπάω
και είμαι ακόμα εδώ...

Τρίτη 4 Νοεμβρίου 2008

Αγγιγμα...

Είναι κάποιες μέρες που αισθάνομαι μοναξιά..Τόση πολύ που δεν μπορώ να αναπνεύσω..
Είναι κάποια βράδια που θέλω δυο χέρια να με πιάσουν και να με πάρουν αγκαλιά ενώ είμαι ξαπλωμένη..
Είναι κάποια πρωινά που περπατω στην Ακαδημίας και θέλω κάποιος να με πάρει από το χέρι και να περπατήσουμε μαζί..
Είναι που θέλω κάποιος να με απαγάγει και να με πάρει μαζί του χωρίς να ξέρω που παω...
Είναι που ονειρεύομαι τόσο συχνά..και τόσο πολύ...

Είναι που δεν έρχεται κανείς να με βγάλει από αυτό το λήθαργο που έχω πέσει...
Είναι που μου λείπει ο έρωτας και είναι που τον θέλω τόσο πολύ μέσα στη ζωή μου...

Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2008

Το πρωτο μου παιχνιδι

Ευχαριστω παρα πολυ τον Σιδερα για την προσκληση :)

Οι κανόνες του παιχνιδιού:

>Βάλε Link (σύνδεση) προς το άτομο που σε έκανε tag.

>Γράψε 7 αλήθειες για σένα στο blog σου, κάποιες κοινές, κάποιες περίεργες.

>Κάνε tag 7 άτομα στο τέλος της ανάρτησης βάζοντας τα ονόματα τους και links προς το blog τους.

>Ειδοποίησε τους ότι του έχεις κάνει tag αφήνοντας σχόλιο στο blog τους.


1η αληθεια:Μου αρεσει να τρωω παγωτο πιο πολυ τον χειμωνα παρα το καλοκαιρι!!

2η αληθεια:Αυτο τον καιρο προσπαθω να βαλω σε μια ταξη στη ζωη μου,ξεκινωντας απο τα θεμελια...

3η αληθεια:Οταν ζουσα στο Παρισι ηθελα να γυρισω Ελλαδα..τωρα που ειμαι εδω θελω ΤΡΕΧΟΝΤΑΣ να γυρισω στο Παρισι...

4η αληθεια:Σε ολη τη διαρκεια του σχολειου δεν διαβασα πανω απο μιση ωρα την ημερα..Απορω πως περναγα τις ταξεις...

5η αληθεια:Στην 3η λυκειου μου πηρανε οι γονεις μου ολα τα βιβλια που ειχα στο δωματιο μου για να διαβασω και κατι απο το σχολειο..Κατεληξα να διαβασω την 12τομη εγκυκλοπαιδεια με το προσχημα οτι μας βαζουνε εργασιες..

6η αληθεια:Ο αδερφος μου ειναι η πιο μεγαλη μου αδυναμια..στεναχωριεμαι που δεν του το εχω πει ποτε..Τωρα που εφυγε για να σπουδασει σε αλλη πολη μου λειπει αφορητα..

7η αληθεια:Ειμαι παρα πολυ οργανωτικη,σε σημειο τραγικο για μενα και τους ανθρωπους που συναναστρεφομαι..

Θα ηθελα να μαθω 7 αληθειες απο τους:

Αθανασια
Πεμπτη Εποχη
Ανεμοσκορπισματα
Νatalia's world
Παιδισκη
Ανοητος αντρας
Τρελος


Και εις αλλα με υγεια!

Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 2008

Ακυκλοφορητο

Σε κοιταζω και μου φευγεις..και μοιαζω στον καθρεφτη των ματιων σου μιση..σε χανω και ομως δεν μπορω να κανω τιποτα να σε κρατησω.
Σηκωνετε αερας και με χτυπαει στο προσωπο,με μαστιγωνει και μου ζηταει επιτακτικα να σου γυρισω την πλατη..και προσπαθω,προσπαθω απελπισμενα να γυρισω,αλλα τα ποδια μου ειναι βυθισμενα στο χωμα..και οπως παντα δεν κανω τιποτα..νιωθω κουρασμενη ξαφνικα..
Ψιθυριζω..μη φευγεις παλι..απλα μεινε..μεινε και κρατα με..ασε με να βυθισω το χερι μου μεσα σου..ασε με να παρω την καρδια σου και να την ακουμπησω στη θαλασσα..εκεινη ξεπλενει..εκεινη παιρνει τις αμαρτιες,εκεινη παιρνει το παρελθον..
Και εφυγες..και εμεινα στον φαρο..να σε παρακολουθω και να σε αγαπω
Ξυπνησα..απλωσα το χερι μου να σε πιασω αλλα ησουν απο χρονια φευγατος..και παλι αυτη η απαισια γευση της απωλιας..και παλι ο κομπος που σε πνιγει..και παλι τα δακρυα το πρωινου..

Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 2008

Εφυγες νωρις,,

Οπως εβλεπα το αυτοκινητο να απομακρυνεται ενιωθα παραλληλα και την καρδια μου να ξεκολλαει..Δεν μπορω να το πιστεψω πως αδειασε το δωματιο..Η ντουλαπα..
Θα μου λειψεις..Και το ξερω πως θα σε ζηταω καθε μερα..
Ηδη υποφερω απο την απουσια και δεν εχει περασει ουτε μια ωρα..
Θελω να προσεχεις τον εαυτο σου..Για να ειμαι και εγω καλα..Με εχεις παρει μαζι σου..Με κουβαλας παντου..
Σ'αγαπω πολυ...
Παρα πολυ..και ας μην στο εχω πει ποτε..ας μην στο εχω δειξει..
Συγγνωμη

Κυριακή 14 Σεπτεμβρίου 2008

Σημερα γαμος γινεται...

Μολις γυρισα απο ενα γαμο,ενος πολυ ομορφου ζευγαριου..Παντα μενει μια γλυκοπικρη γευση.
Ισως γιατι κοιτω γυρω μου και βλεπω ζευγαρια παντου..ισως γιατι σκεφτομαι ποσο τυχεροι ειναι μερικοι ανθρωποι που εχουν βρει το ταιρι τους..οχι απραιτητα γιατι θελω να παντρευτω,αλλα να ετσι για να μοιραζεσαι..να αγαπας..να πονας..να ονειρευεσαι..
Μου ελειψαν ολα αυτα..και αλλα πολλα...και νομιζω πως δεν μπορω πια να ελπιζω,αν και προσπαθω να σκεφτομαι θετικα,οτι θα αλλαξει κατι..
Θελω να ξυπνησω απο τον ληθαργο που βρισκομαι..και να νιωσω απο την αρχη..Να ζησω απο την αρχη..
Θελω πολλα?

Σάββατο 6 Σεπτεμβρίου 2008

Χαραζει η μερα και η πολη εχει ρεπο...

Εχθες ελεγα σε εναν ανθρωπο που γνωρισα πως με ενοχλει ο φασισμος..Πως με ενοχλει η ανελευθερια..
Σημερα καταλαβα πως αυτο που με ενοχλει πραγματικα ειναι οι ανθρωποι που πληγωνουν ανθρωπους,ζωα ακομα και φυτα..Με ενοχλουν οι ανθρωποι που δεν σεβονται τα αισθηματα του αλλου..που ποδοπατανε,ακομα και μονο για ευχαριστηση μερικες φορες,την ψυχη του συνανθρωπου τους..Δεν εχω προβλημα με τους ξενους,δεν με πειραζουν οι ομοφυλοφιλοι,δεν εχω θεμα με τις τραβεστι,τις τρανσεξουαλ,τις λεσβιες...κανενα απολυτως.Προσπαθω να σεβομαι τις επιλογες του αλλου..Δεν με αφορα κιολας.
Θα ηθελα πολυ να καταργηθουν τα συνορα..Θα ηθελα να ζουμε οπου μας αρεσει,να πιστευουμε σε οποιον Θεο θελουμε..Μου αρεσει μεσα στη ζωη μου να υπαρχουν διαφορετικοι ανθρωποι..
Θελω να σταματησουμε να πληγωνομαστε μεταξυ μας...Να σταματησουμε να στεναχωρουμε ο ενας τον αλλο..

Τρίτη 2 Σεπτεμβρίου 2008

Παλι εδω..

Ψαχνω να βρω τι αλλαξε με τον καινουριο μηνα..αλλα ολα νομιζω πως ειναι τα ιδια...
Βαριεμαι που ζω..Το μονο πραγμα που μου αρεσει ειναι η δουλεια μου...κατι ειναι και αυτο θα μου πεις...αλλα ρε γαμωτο δεν βρισκω κανενα ενδιαφερον πουθενα αλλου...Ψαχνω αλλα τιποτα..
Ολα ειναι ενα συνεχες deja vu..
ΒΑΡΙΕΜΑΙ

Δευτέρα 11 Αυγούστου 2008

ΤΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ


Τι τραγούδι να σου πω που να σε ξέρει
Να' ναι εκεί όταν γελάς κι όταν φοβάσαι
Να' ναι εκεί όταν μεθάς κι όταν λυπάσαι
Κι όταν κρύβεσαι στης μοναξιάς τα μέρη

Τι τραγούδι να σου πω
Εκεί που πας
Να μη μοιάζει με κανένα
Μα να μοιάζει μ' όλα όσα αγαπάς

Τι τραγούδι να σου πω, που να' χει αέρα
Σαν κι αυτά μες τις κασέτες που' χουν λιώσει
Γιατί πάτησαν το χρόνο, σ' έχουν νιώσει
Πήραν σήκωσαν το φως κι εδώ το φέραν

Τι τραγούδι να σου πω, χωρίς ουσία
Να το φτύνουν οι σοφοί κι οι μπερδεμένοι
Να γεννιέται στα ρηχά κι εκεί να μένι
Να μην έχει λάμψη, ούτε αξία...

Μα να φέγγει στη δική σου καταχνιά



Στίχοι: Παναγιώτης Κατσιμάνης
Μουσική: Δημήτρης Μητσοτάκης




Τραγουδι αγαπημενο...και ονειρεμενο..για εναν ανθρωπο που οτι και να κανει δεν προκειτε ποτε να με κανει να φυγω απο διπλα του..και αυτη ειναι η μεγαλυτερη καταρα..
Σ'αγαπω..οσο θα ζω και ακομα πιο περα..δεν ξερω μεχρι που φτανει αυτη η αγαπη..
Απλα οπου και να πας,οπου και να παω....Σ'ΑΓΑΠΩ...

Τρίτη 15 Ιουλίου 2008

Χμμμμ...

Θελω να ερθει ο χειμωνας...ΤΩΡΑ!!
Δεν μπορω αλλο αυτη τη ζεστη!!!Ναι ξερω γκρινιαζω αλλα πραγματικα δεν αντεχω αλλοοοοο!!!!
Εγω ειμαι παιδι του χειμωνα..(και μην ακουσω τιποτα για το αν ειμαι κρυα γυναικα..ε!)
Μου αρεσουν τα πουλοβερ,τα μπουφαν,οι καλτσες...Το τζακι με κρασι...Τα χριστουγεννα!!!!!
Και σε αυτη την καταπληκτικη δουλεια που ειμαι τωρα και ελπιζω και για αρκετο καιρο πιστευω πως το χειμωνα θα ειναι τελεια!!!!!

Πέμπτη 10 Ιουλίου 2008

Xωρις τιτλο..

Νομιζω τις τελευταιες μερες πως η ζωη μου τρεχει και εγω απλα εχω μεινει πισω και κοιταω απορημενη..Τρεχω να προλαβω αλλα παντα με προσπερναει..
Τελικα αυτο το "δεν ξερεις πως τα φερνει η ζωη" ισχυει..οντως δεν ξερεις τι να περιμενεις..οχι βεβαια πως αλλαξε κατι δραματικα,απλα ειναι αυτη η προσμονη..η αναμονη ισως..
Ειμαι αρκετα χαρουμενη και πραγματα τα οποια σε καποια αλλη φαση σιγουρα θα με επηρεαζαν τωρα με αφηνουν αδιαφορη..μπορει να εχω γινει πιο ανθεκτικη..δεν ξερω..ισως πιο χοντροπετση..καλο παντως μου εκανε..
Καταλαβα πολλα πραγματα..καλα και κακα..ευτυχως...
Νομιζω πως ξανασηκωνομαι σιγα σιγα... :)

Τρίτη 8 Ιουλίου 2008

Δεν πειραζει...

Δεν πειράζει, δεν πειράζει
αν δε θες να μου μιλάς
αν κρυφά μόνο κοιτάζεις
κι όλο μούτρα μου κρατάς.
Μη σε νοιάζει, μη σε νοιάζει
δε θα σπάσει το σχοινί
σαν παιχνίδι να μας μοιάζει
δίχως τέλος και αρχή
Γιατί τα μάτια σου εγώ έχω φιλήσει
στην αγκαλιά σου η καρδιά μου έχει σβήσει
κι οι δυο μας πήγαμε σε όνειρα με τάξη
μαζί σου αγάπη μου εγώ έχω πετάξει
Δεν πειράζει, δεν πειράζει
όταν φτάνω κι ειν' αργά
ούτε θέλω να τρομάζεις
όταν ζούμε χωριστά
Μη σε νοιάζει, μη σε νοιάζει
άμα λείπει το φιλί
σαν παιχνίδι να μας μοιάζει
πάμε πάλι απ την αρχή
Γιατί τα μάτια σου εγώ έχω φιλήσει
στην αγκαλιά σου η καρδιά μου έχει σβήσει
κι οι δυο μας πήγαμε σε όνειρα μετάξι
μαζί σου αγάπη μου εγώ έχω πετάξει.
Δεν αντέχω άλλο έλα,
έλα πάρε με αγκαλιά
να πεθάνουμε στα γέλια
να 'ναι πάλι όπως παλιά


Στιχοι,Μουσικη,Ερμηνεια :Οδυσσεας Τσακαλος





Θα ηθελα...μμμ...δεν ξερω τι θα ηθελα...
Μαλλον τιποτα δεν θα ηθελα...αλλα αυτο ειναι που ποναει πιο πολυ...οτι δεν θελω τιποτα πια...και ποναει πολυ γαμωτο..να τελειωνεις τοσο αδοξα μεσα μου..
Εσυ..το αιμα μου...

Κυριακή 6 Ιουλίου 2008

Νέα...

Την προηγούμενη κυριακή πέθανε ο παππούς..Πήγα στην κηδεία την Δευτερα..
Ολα ηταν τοσο διαφορετικα απο οσο τα σκεφτομουν τον καιρο πριν φυγει..Εκλαψα λιγο για εκεινον (ηταν 89 χρονων..) και πιο πολυ για τον πατερα μου που εχασε τον πατερα του..Πολλα καινουρια συναισθηματα..και για την γιαγια που εχασε τον ανθρωπο της μετα απο 54 χρονια γαμου...
Το σαββατοκυριακο πριν απο αυτο ειχα τον Νικο εδω..2 μερες περασαμε μαζι...και ηταν τοσο ομορφα..ολα ηταν τοσο ομορφα...οι μερες...και οι νυχτες...αλλα τελειωσαν τοσο μα τοσο γρηγορα...και εμεινα με μια ωραια αναμνηση...ηθελα και αλλο...γαμωτο..
Αυριο ξεκινω την καινουρια δουλεια..και εχω λιγο αγχος..αλλα νομιζω πως ολα θα πανε καλα.. :) το θελω πολυ ετσι και αλλιως..


Οταν πεθανε ο παππους ηθελα να σου μιλησω...αλλα δεν βρηκα το θαρρος...ετσι και αλλιως δεν θα σε ενδιεφερε...(μου λειπεις αυτες τις μερες...)

Πέμπτη 26 Ιουνίου 2008

Περιμένω...

Αύριο έρχεται ο Νίκος!!Και είμαι πάρα πολύ χαρούμενη!!!Επιτέλους μετά από τόσο καιρό θα τον δω!!!
Ελπίζω να πάνε όλα όπως τα έχω σχεδιάσει..Αν και πού αμφιβάλλω...Γιατί ως γνωστόν όταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια ο Θεός γελάει...
Αλλά πάντα θα υπάρχει ο Παύλος μου... :)
Τελικά έχει αρχίσει και γυρνάει..Αυτό λέω και στις φίλες μου που γκρινιάζουν..Κλείσαμε και σπίτι στη Σκιάθο για αύγουστο και εισητηρια για το πλοίο...Αχ πότε θα έρθει αυτή η μέρα..Πόσο το θέλουμε όλες...
Γενικότερα είμαι σε φάση αναμονής...

Πέμπτη 19 Ιουνίου 2008

Νευρα γαμω την τυχη μου...

Ρε γαμωτο...πειτε μου γιατι να ειμαι τοσο μα τοσο γκαντεμης...Πως μπορει να γινεται ε?ε?
Δηλαδη ο ενας στην μια ακρη της Ελλαδας και ο αλλος στην αλλη...
Μα και να ηθελα δεν θα το πετυχαινα ετσι..Ξερω ξερω εσυ με εχεις μουντζωσει...δεν υπαρχει αλλος λογος...εσυ ο γκαντεμοσαυρος...
Αχ αμα σε πετυχω πουθενα κανε τον σταυρο σου...

Παρασκευή 13 Ιουνίου 2008

Σε σενα..

Σε σενα που με γεννησες δευτερη φορα χρωσταω ενα γραμμα...ενα γραμμα αποκλειστικα δικο σου...
Σε σενα που με ειχες μαγεψει απο κοριτσακι 15 χρονων..
Σε σενα που με επλασες με αμμο σε ενα παρτυ..
Σε σενα που περιμενα καθε μερα να ερθεις να κατσεις διπλα μου στη βαρκα και ποτε δεν καθοσουν..
Σε σενα που με αφησες αφωνη μονο με μια αγκαλια στα μικρατα μου...
Σε σενα που ηρθα ακομα και μετα απο τοσα χρονια απουσιας..
Σε σενα που μια ζωη ειχα μεσα μου..
Σε σενα που με εκανες και γυρισα με ενα μονο φιλι..
Σε σενα που με εκανες και μετραγα τις μερες..67 και σημερα..
Σε σενα που ειχα πιστεψει πως θα γερασω μαζι σου..
Σε σενα που σε ειχα φανταστει πατερα..
Σε σενα που μετα απο τοσα πολλα με κανεις και νιωθω μοναδικα μονο με ενα χαδι...
Σε σενα που δεν προκειτε να αφησω ποτε πισω μου οσο και αν το θελω...
Σε σενα που η λεξη ερωτας εχει γραφτει μονο για σενα και για μενα μαζι...
Σε σενα που καθε μου στιγμη την εκανες μοναδικη...απο ευτυχια ή απο λυπη...
Σε σενα που ξυπνησες μεσα μου αυτα που ειχα παρει αποφαση πως δεν υπαρχουν..
Σε σενα που μου εδωσες τον ερωτα που δεν ηξερα πως υπηρχε πουθενα στη γη..
Σε σενα που καθε φορα που σε κοιταζα ακομα και μετα απο τοσο καιρο σε ηθελα απελπισμενα..
Σε σενα που εκανες το κορμι μου και ανατριχιαζε σε καθε σου αγγιγμα...
Σε σενα που με εκανες και ξεχασα..
Σε σενα που με εκανες και εζησα και ας ηταν για τοσο λιγο..
Σε σενα που αυτη τη στιγμη που γραφω σε νιωθω διπλα μου να με ρωτας τι γραφω συνεχεια..
Σε σενα που δεν σου χαρισα οση τρυφεροτητα ειχες αναγκη..
Σε σενα που ησουν διπλα μου ακομα και οταν εγω δεν το ηξερα..
Σε σενα που εχεις τις φωτογραφιες μου απο παλια...ακομα και οταν δεν ημουν με εσενα..
Σε σενα που ξερω πως δεν θα εχω ποτε πια..
Σε σενα που δεν με θες πια...


Αν μπορουσα να γυρισω τον χρονο πισω θα τα εκανα ολα διαφορετικα..αλλα δεν ηξερα τοτε..δεν ηξερα Αγαπη μου...

Δεν ειμαι καλα...

Αμαν πια αυτη η κυκλοθυμικοτητα μου...Τι μια τελεια και την αλλη χεστα και αστα...
Δεν ξερω τι μου φταιει...Θα ηθελα να ειμαι στη ραφηνα τωρα..διπλα στο γιασεμι με ενα ice-tea στο χερι και στο αλλο το βιβλιο μου...
Θα ηθελα να ημουν στην κουνιστη πολυθρονα στον κηπο και να διαβαζω και εσυ να ποτιζεις τον κηπο..κια να ερχεσαι απο πανω μου και να με καταβρεχεις και εγω να σου φωναζω και να σε αγγαλιαζω και να γελαμε...να γελαμε...και να φιλιομαστε..και να τσακωνομαστε..και να αγαπιομαστε ξανα...και ολα παλι απο την αρχη..
Ονειρα απλα..που ποτε δεν θα γινουν πραγματικοτητα..αν και εχω την αισθηση πως ολα αυτα ειναι σχεδιο...ενα σχεδιο σου...απο τα πολλα...αλλα ισως ειναι η αναγκη μου να ελπιζω ακομα..
Ενα βραδυ ειναι θα περασει...κανω υπομονη...

Πέμπτη 12 Ιουνίου 2008

ΕπιτελουςΤΕΛΟΣ...

Ναι ναι ναιιιιιιιιιιιιιιιιιι αυριο ειναι η τελευταια μου μερα στη δουλεια!!!!!!!!!!!!!!!

ΟΛΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ

Απο 7 ιουλιου ξεκιναω την καινουρια και μεχρι τοτε διακοπουλες!!!!!και μπανακια με τα κοριτσια και ραφηνα για ουζα!!!!αχ..τελεια!!!
Και ο Νικος ερχεται...αχ θα σκασω απο ευτυχια!!!!
Ελπιζω μονο να γινουν οπως ονειρευομαι...

Νικος...

Θελω να ερθει η τελευταια εβδομαδα του ιουνιου...θα ερθει ο Νικος τοτε!!!
Ειμαι ενθουσιασμενη!!θελω τοσο πολυ να τον δω...επιτελους μετα απο τοσο καιρο!!!
Αλλα φοβαμαι να κανω σχεδια γιατι ποτε δεν γινονται... :(
Ειναι μια γλυκα αυτο το παιδι..χαμογελαω μονο που τον βλεπω..αχ γιατι να μενει τοσο μακρια...γαμωτο...
Βρε λες....;;;Απιστευτο θα ειναι!!!!!!


I am thrilled!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Παρασκευή 6 Ιουνίου 2008

Τα Ναι και τα Οχι της ζωης μου

Θελω να ξεκινησω με μια καταφαση...
Θελω να ξεκινησω με ενα ναι...

Ναι φευγω απο τη δουλεια σε μια εβδομαδα ακριβως..
Ναι παω καπου νομιζω πως θα μου αρεσει πολυ...
Ναι αγαπω πολυ τις φιλες μου..
Ναι θελω να ερθει ο αυγουστος να παμε στη Σκιαθο..
Ναι θελω να περασουμε ονειρεμενα..
Ναι θελω να αγαπησω καποιον και να με αγαπησει πισω...
Ναι θελω να αρχισει το ανοιχτο πανεπιστημιο..
Ναι θελω να διαβασω πολυ...
Ναι θελω να κλεισουν οι πληγες μου απο το αλατι της θαλασσας..

Τωρα παμε στα οχι...

Οχι δεν εισαι εσυ ο ανθρωπος μου...
Οχι δεν θα ειμαστε ποτε ξανα μαζι...
Οχι δεν ειμαι ερωτευμενη πια μαζι σου (μονο μια πικρα μου εχει μεινει..)
Οχι δεν θελω να σε ξαναδω...
Οχι δεν θελω να θυμαμαι...
Οχι δεν θελω να υποφερω αλλο...
Οχι δεν θελω να μιλαω για σενα..

Θελω θαλασσα...θελω ουζα...θελω ηλιο να καιει...θελω τις φιλες μου...θελω μια αγαπη δυνατη και ομορφη που να αντεχει...

Θελω να ζησω απο την αρχη...σαν να ειναι αυτο το πρωτο καλοκαιρι της ζωης μου..

Πέμπτη 29 Μαΐου 2008

Ενα ραντεβου...

Σημερα ειχα ενα ραντεβου που θα ηθελα πολυ να ηταν επιτυχημενο...αλλα παρα πολυ...
Πωπω νομιζω πως ερωτευτηκα...αλλα εκεινος μαλλον οχι...σαν υπνωτισμενη τον κοιτουσα...μαγευτηκα..
Αλλα δεν μπορω και αλλη χυλοπιτα μετα τον βλαμμενο που ειχα μπλεξει...οποτε δεν μιλαω..και δεν κανω τιποτα...η Μαριαννα λεει πως ειμαι κοτα..ε ειμαι!!!Αλλα δεν μπορω να κανω αλλιως..Φοβαμαι..
Ξερω πως δεν του αρεσω..ισως πολυ λιγο..μαλλον του αρεσει η φιλη μου..μαλακια ε?
Οποτε απλα θα ηρεμησω και θα το αφησω να περασει και αυτο...
Κριμα παντως γιατι καιρο ειχα να νιωσω ετσι...Ακομα τον σκεφτομαι...
Ειχε ωραια χερια...πολυ ωραια χερια...
Πφφφ...γιατι να ειμαι τοσο δειλη...γιατι να μην μπορω να το πω στα ισα..
Αλλα ρε γαμωτο το ξερω πως δεν...και ειναι τοσο καλος...

Δευτέρα 26 Μαΐου 2008

Ατιτλο..

Δεν πρεπει να πηγαινεις κοντρα στον πονο,δεν βγαινει τιποτα..αφησε τον να σε παρει...και υστερα απο καποιο καιρο θα σε αφησει...
Αυτο ειναι ο ερωτας τελικα...η αναγκη του ανθρωπου να αφησει την ψυχη του σε καποιον...
Αυτο και τα ονειρα...
Σ'αγαπω σημαινει σου δινομαι..σου αφηνω την καρδια μου,τα αισθηματα μου,το μυαλο μου...χωρις να κραταω πισινες και πραγματα κρυφα...σου ανοιγομαι ολοκληρωτικα...σου χαριζω τον εαυτο μου απεριοριστα...
Ποιος σκεφτεται ετσι ομως;Ποιος εχει αρκετο θαρρος για να δωσει χωρις να περιμενει ανταλλαγμα;Ποιος μπορει να αγαπησει ετσι απολυτα;
Γιατι εχουμε γινει τοσο σκληροι οι ανθρωποι;Αντι για ανθρωποι,απανθρωποι...Ολοι νομιζουμε πως η αγαπη που λαμβανουμε καθημερινα ειναι κατι που απλα συμβαινει...δεν το θεωρουμε δωρο..δεν το εκτιμαμε...δεν εκτιμαμε τους ανθρωπους που εχουμε στη ζωη μας,αυτα που κανουν για μας..και ολο ζηταμε περισσοτερα...και περισσοτερα...
Το εχω κανει και εγω αυτο το λαθος...και το εχω μετανιωσει...αλλα εχω δωσει και ολας...τα παντα..και αυτος που επρεπε να τα λαβει τα πεταξε,και αυτα και εμενα μαζι...
Αλλα ξερω πως ειμαι γεματη...πως εχω και αλλα,δεν τελειωσα εδω...
Κανεις και τιποτα δεν τελειωνει..ολα προχωρουν...
Χαμογελα στη ζωη για να σου χαμογελασει και αυτη...

Πέμπτη 22 Μαΐου 2008

Τρελο καλοκαιρι...

Αυτο το καλοκαιρι θα 'ναι μαγικοοοοοοοοο............
Ερχεται,ερχεται....σε περιμενω μην αργησεις.....
Ειμαι τρελη....και παλαβη.....Θελω θαλασσα...Θελω ερωτα...Θελω φεγγαραδες....
Τα θελω ολαααααααα :)
Δωστα μουυυυυυ.....και μην αργησεις...γιατι βαρεθηκα να περιμενω...

Δευτέρα 19 Μαΐου 2008

Αποτυχια...

Ενα ακομα αποτυχημενο ραντεβου...
Μπορω να πω πως μου αρεσε αυτος ο τυπος λιγο περισσοτερο απο ολους τους αλλους..μπορουσα να μιλησω μαζι του..ηταν εξυπνος και ευγενικος..αλλα οπως παντα αυτος που θελω εγω δεν προκειται ποτε να με θελει..αυτο ειναι νομος..
Μου ειπε χαρηκα που σε ειδα,θα τα ξαναπουμε..και του ειπα οκ..:)
Ε μη μου πειτε αν ηθελε τοσο θερμα να με ξαναδει θα το προσπαθουσε περισσοτερο...αλλα μαλλον δεν θελει..
Και το ελεγα στη Μαριαννα οτι και αυτο αποτυχια θα βγει...που θα μου παει ομως θα βρεθει ο καταλληλος..
Καποτε...
Αχχχχ....

Υπεροχο τραγουδι....

Πρώτη εκτέλεση: Ελένη Βιτάλη

Χωρίς δεκάρα

Χωρίς δεκάρα πώς θα παντρευτούμε μανωλιό μου,
πώς θα βάλουμε στεφάνι στον Αϊ Γιάννη.
Χωρίς δεκάρα πώς θα παντρευτούμε μανωλιό μου,
πώς θα βάλουμε στεφάνι στον Αϊ Γιάννη.

Δύο χρόνια το καημένο με 'χεις αρραβωνιασμένο,
τρίτο δε θ' αντέξω μ' άλλον θα τα μπλέξω. (δις)
Δύο χρόνια το καημένο με 'χεις αρραβωνιασμένο,
τρίτο δε θ' αντέξω μ' άλλον θα τα μπλέξω. (δις)

Χωρίς δεκάρα τι θα μαγειρεύω μανωλιό μου,
με αγάπη ποιός περνάει όταν πεινάει.
Χωρίς δεκάρα τι θα μαγειρεύω μανωλιό μου,
με αγάπη ποιός περνάει όταν πεινάει.

Δύο χρόνια το καημένο με 'χεις αρραβωνιασμένο,
τρίτο δε θ' αντέξω μ' άλλον θα τα μπλέξω. (δις)
Δύο χρόνια το καημένο με 'χεις αρραβωνιασμένο,
τρίτο δε θ' αντέξω μ' άλλον θα τα μπλέξω. (δις)





Μα δεν ειναι φανταστικο;;;

Αγνωστο ποστ...

Θελω μια αγκαλια σημερα..δεν ξερω αν ειναι η δικη σου ή καποιου αλλου...απλα την δικη σου την ξερω..ξερω πως ειναι να ειμαι μεσα...αλλα θελω να μπω σε μια αγκαλια και να με σφιξει δυνατα...δυνατα οπως ποτε ξανα...να κλαψω,να ξεσπασω..και να μου χαιδευει τα μαλλια και να μου λεει πως ολα θα πανε καλα...αυτο θελω..ενα ψεμμα ισως...ενα "ολα θα πανε καλα.."..ενα "εγω θα ειμαι εδω για σενα.."
Θελω να ερθεις λιγο,πολυ λιγο..ξερω βεβαια πως δεν θα γινει ποτε...
Θελω καπου να χωθω και να ξεχασω...ολα αυτα που με βαραινουν...ολα αυτα που με ενοχλουν...
Εχω και το γιατρο αυριο και φοβαμαι να παω...δεν ξερω τι θα μου πει και αυτος...και εσυ παντα μακρια...
Τοσο μπερδεμα Χριστε μου...
Θα μου περασει ομως...παντα μου περναει...

Παρασκευή 16 Μαΐου 2008

.....

ΗΡΘΕΣ ΑΡΓΑ

Μπορεί να σ' έφερε τ'αγέρι τις μαργαρίτες που μαδά
Μπορεί να σ' έφερε το κύμα στην αμμουδιά που τραγουδά
Μπορεί να σ' έφερε η χαρά, μπορεί να σ' έφερε η λύπη
μα ειν' αργά,πολύ αργά να μου ξυπνήσεις καρδιοχτύπι.

Ήρθες αργά στο δρόμο της ζωής μου
Ήρθες αργά για να μου φέρεις τη χαρά
Μιαν άλλη πέρασε τα χάδια της με κέρασε
Κάποια βραδιά μου πήρε την καρδιά

Ήρθες αργά στο δρόμο της ζωής μου
Ήρθες αργά πως θες αλήθεια να στο πω;
Δεν ερωτεύομαι μαζί σου κι αν πλανεύομαι
Ήρθες αργά ακόμα εκείνη αγαπώ.

Μπορεί να σ' έφερε τ' αγέρι τις μαργαρίτες που μαδά
Μπορεί να σ' έφερε το κύμα στην αμμουδιά που τραγουδά

Ήρθες αργά στο δρόμο της ζωής μου
Ήρθες αργά για να μου φέρεις τη χαρά
Δεν ερωτεύομαι μαζί σου κι αν πλανεύομαι
Ήρθες αργά ακόμα εκείνη αγαπώ.




:) Tωρα μπορω και το ακουω χαμογελωντας πια...
Σ'ευχαριστω...

Τρίτη 13 Μαΐου 2008

Αλλαγες..

Θελω να αλλαξω τα παντα...
Θελω να αλλαξω ζωη...
Θελω να αλλαξω δουλεια...
Θελω να αλλαξω σπιτι...
Θελω να κανω αλλα πραγματα πια...
Θελω να ερωτευτω αληθινα αυτη τη φορα και να μου ανταποδωσουν τον ερωτα και την αγαπη..
Θελω να μη ξανακουσω για σενα ποτε..
Θελω να πεθανεις μεσα μου...

Αυτη ειναι μια καινουρια αρχη για μενα..
Θελω να ειναι μια καινουρια αρχη...

Κυριακή 11 Μαΐου 2008

Σεντονι χωρις νοημα για πολλους..

Καλυτερα που δεν το διαβασες..δεν εχει καμια σημασια τωρα πια...απλα ηλπιζα πως αν το διαβαζες θα καταλαβαινες...αλλα δεν μπορεις να καταλαβεις..μαλλον δεν θελεις...
Σου το ειπα εισαι τυφλος και κουφος...
Αλλα θα το κανω...εχω αρχισει και το κανω..σταματω να σε αγαπω..καποτε θα σταματησω τελειως..Να το ξερεις...
Εγω θα φυγω...αλλα ακομα και οσο ειμαι εδω εσυ απλα δεν θα το ξερεις..δεν χρειαζεται να ξερεις..
Πριν φυγω τραγουδουσα απο μεσα μου το τραγουδι της Αννας Βισση "...σε μια ωρα θα εχουν ολα τελειωσει..ποσο γρηγορα περναει ο καιρος..." και ολο προσπαθουσα να το καθυστερησω για να σε χορτασω οσο μπορω πριν να μη σε ξαναδω ποτε..
Οχι απο λυπη..απο οτι αλλο θες..αλλα οχι απο λυπη...Αυτο ειναι αβασταχτο...
Ακουγα την καρδια σου οταν ημασταν αγκαλια...δεν μπορω να πιστεψω οτι ηταν ψεμματα...οχι δεν ηταν δυνατο να χτυπαει τοσο δυνατα και εσυ απλα να μη θες...πως τη φιμωνεις ετσι;
Πως ξερεις γαμωτο τι θα γινει;Πως ξερεις οτι δεν χανεις την γυναικα σου;
Ειναι αβασταχτο να φευγεις σαν δροσουλα καθε αυγη...
Ειναι αβασταχτο να σε εχασα και να μην μπορω να κανω τιποτα...
Σε συγχωρω για ολα...
Απλα δεν μπορουσα να στα πω ολα αυτα..και απλα σε χαιδευα..και σε κοιταζα...και δεν σε χορταινα...δεν ειναι δυνατο να σε χορτασω ακομα και μια ολοκληρη ζωη...
Ξερω πως δεν θα ειμαστε ποτε ξανα μαζι...και το εχω παρει αποφαση...αληθεια...αλλα παντα μενει μια ελπιδα..πως ισως καποτε καταλαβεις...πως ισως καποτε νιωσεις...Ξερω πως δεν θες..πως δεν μπορεις...Ξερω αγαπη μου,αληθεια ξερω...Ξερω πως μ'αγαπας αλλα εισαι καλυτερα μακρια μου...ξερω πως δεν με θες πια στη ζωη σου..αλλα ειναι τοσο αδικο εγω ακομα να θελω να ζησω μαζι σου...τοσο μα τοσο αδικο...
Θα σε ξεπερασω..θα το κανω και ας ειναι ειναι το τελευταιο πραγμα που θα κανω οσο ζω..αλλα θα το κανω...και θα γινω χαρουμενη ξανα...και θα ερωτευτω ξανα..αυτο θελεις απο μενα..να ειμαι καλα αλλα οχι μαζι σου...γιατι με νοιαζεσαι..σκατα...οχι αγαπη μου..δεν σε πιστευω..μονο ο εαυτος σου μετραει..οποιος αγαπαει και νοιαζεται ειναι μαζι με τον ανθρωπο του..πολεμαει για αυτον..ειναι μαζι του στα καλα και στα ασχημα..δεν τον αφηνει..ουτε μετα απο 1000 τσακωμους και 15 χωρισμους...αν τον αγαπαει δεν τον αφηνει..μενει και πολεμαει..
Για αυτο δεν σε πιστευω..με αγαπας σαν ανθρωπο..σιγα τα αυγα...σαν την γυναικα σου θα ηθελα να με αγαπουσες..σαν την μοναδικη γυναικα της ζωης σου...
Ποσα ψεμματα ειπες για να γλυτωσεις..ποσες βλακειες..νοιαζομαι..αγαπω..ποναω...
Ψεμματα ολα..

Αυριο...

Αυτο το ατυπο ημερολογειο κλεινει εδω..Και εγω κλεινω μαζι του...και απλα περιμενω...
Ευχαριστω για την συμπαρασταση...
Το μονο που θελω να γινει τωρα ειναι να αποχωρησω απο ολα...Αλλα ειμαι πολυ δειλη για να το κανω...
Καλημερα σας και καλα να περνατε... :)

Σημερα...

Δεν θελω να ξερω πως υπαρχεις...δεν θελω να ξερω αν ζεις...δεν θελω να ξερω αν πεθανες...
Θελω να διαγραψω ολο τον καιρο που περασα μαζι σου...Θελω να πεθανεις μεσα μου...θελω να σε μισησω για ολο αυτο τον πονο που μου δινεις...θελω να σβησεις...
Θελω να απλα να εξαφανηστω..Θελω απλα να πεθανω μαζι σου...Αλλα ουτε αυτο δεν μπορω να κανω...
Ηθελα να με αγαπησεις...καποτε...
Τωρα που ξερω θελω να φυγω απο τη γη...


ΥΓ:Μαριαννα σ'αγαπω πολυ να το θυμασαι...:)

Τρίτη 29 Απριλίου 2008

Παρισι...

Το Παρισι ειναι μια πολη μαγικη...Εκατσα εκει σχεδον 2 χρονια και ομως δεν εχω καμια φωτο...Δεν ξερω πως γινεται αυτο..Ισως πιστευα πως θα εμενα για παντα..κατι που δεν ηταν απιθανο να γινει βεβαια...Πολυ με στεναχωρει που δεν εχω ουτε μια απο τη ζωη μου εκει...μονο τους φιλους μου απο τη δουλεια εχω...
Εχει χρωματα,μυρωδιες,στενα σοκακια πισω απο την Μονμαρτη...αλλα απο τη δεξια πλευρα..οχι εκει με τους τουριστες...στην αλλη μερια μπορεις να καθεσαι ωρες και να χαζευεις τα σπιτια..Τι ομορφα σπιτια...
Μου λειπει το Παρισι..εχω γυρισει πισω σχεδον 2 χρονια και ομως βλεπω στον υπνο μου πως μιλαω ακομα Γαλλικα..μου λειπει παρα πολυ...Μου λειπει το κρυο αερακι που εμπαινε απο το παραθυρο της κρεββατοκαμαρας μου οταν κοιμομουν και μου παγωνε το προσωπο,ηταν ανοιχτο χειμωνα καλοκαιρι αυτο το παραθυρο...Ο κηπος μου με τους κρινους και τα δεντρολιβανα..Μου λειπει η μυρωδια του μετρο το πρωι που πηγαινα στη δουλεια..Μου λειπει η τεραστια χαρα που ειχα οταν ερχοταν και ποιος δικος μου και η τεραστια στεναχωρια οταν εφευγε...Μου λειπει ο φουρνος της γειτονιας με τον αραβα ιδιοκτητη που οταν με εβλεπε να πηγαινω μου εδινε απο μονος του την μπαγκετα και τον λουκουμα...Μου λειπει η γειτονισα που σχεδον καθε βραδυ πεταγε τα ρουχα του αντρα της απο τον 4 οροφο...Μου λειπει το μπιστρο στην Μονμαρτη που με 13 ευρο ετρωγες βασιλικα...Μου λειπει το κρυο του Φεβρουαριου και εγω να τρεχω με παγωτο μηχανης στο χερι και με μυτη να σταζει μεσα στην Champs Elysees να προλαβω την παρασταση του σινεμα...Μου λειπει η place vendome το φθινοπωρο...Μου λειπει να ακουω το ost της amelie στο mp3 και να σφυριζω πηγαινοντας βολτα...Σε εκεινες τις βολτες νομιζα πως τα ειχα ολα...Μου λειπουν ολα...
Ισως να τα ξαναδω καποτε ολα αυτα...

Δευτέρα 14 Απριλίου 2008

Πριν 10 χρονια...

Αν ήτανε να ξαναρθείς
εγώ θα το'χα νιώσει
η νύχτα θα'ταν πιο γλυκιά
δεν θα'χε ξημερώσει

Μέσα στο μαύρο του καπνού
λίγο πριν γίνει αέρας
σκορπίσανε τα χρόνια μου
στο τέλειωμα της μέρας

Αλλού κοιμάται το κορμί
κι αλλού ξυπνάει η ψυχή σου
αυτό το δρόμο έμαθα
να περπατώ μαζί σου

Aν ήτανε να ξαναρθείς
εγώ θα το χα νιώσει
από το πρώτο σου φιλί
πως θα χες μετανιώσει


Στίχοι: Πέγκυ Στεφανίδου
Μουσική: Δημήτρης Παπαδημητρίου
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Κότσιρας







Αυτο το τραγουδι το ακουγα για σενα πριν 10 χρονια...κοιτα ειρωνια να το ακουω και σημερα και να σε σκεφτομαι...
Μου λειπεις απελπιστηκα πολυ...

Παρασκευή 11 Απριλίου 2008

Γεγονοτα...

Εχουν συμβει πολλα απο τοτε που χωρισαμε...ο παππους σχεδον παει..εγω δεν γλυτωνω το χειρουργειο...ο μπαμπας μαυρα χαλια..η δουλεια μιζερη..
Σκεφτηκα πολλες φορες να σε παρω ενα τηλεφωνο..αλλα το μετανιωσα κατ ευθειαν...η ψυχροτητα σου ειναι το τελευταιο που μπορω να αντιμετωπισω τωρα...και ξερω πως θα εισαι σκληρος...πολυ σκληρος...ειπαμε ειναι το παιχνιδι στη μεση..του νικητη και του χαμενου..δεν μπορεις να δειξεις ουτε μια σταγονα αγαπης..ειναι εξω απο τους κανονες σου..
Αναρωτιομουν αν ποτε το διαβαζες αυτο το μπλογκ τι θα σκεφτοσουν...πιστευω πως θα γελουσες..θα με κοροιδευες παλι...οποτε καταληγουμε στο οτι ουτε να το δαβασεις θελω...
Απλα ελπιζω καποια στιγμη να φυγεις απο μεσα μου και να το κλεισω..και να μη γυρισω ποτε πια πισω...

Ονειρα...

Δεν θελω να κοιμηθω ξανα..σε βλεπω στον υπνο μου...σε κατι απαισια ονειρα..και ξυπνω μετα κουρασμενη απο τη μαχη που εχω δωσει παλι για σενα...ξυπνω στεναχωρημενη..σχεδον κλαιγοντας...
Με πονανε πολυ αυτα τα ονειρα..και συνεχεια σκεφτομαι πως δεν ειναι αληθεια..ειναι απλα ενα ονειρο...αλλα μετα λεω πως ισως αυτη να ειναι η αληθεια...Πως ισως να εχεις αλλαξει τοσο πολυ..

Πέμπτη 10 Απριλίου 2008

Φοβος...

Φοβαμαι αγαπη μου..φοβαμαι πως πια δεν με θυμασαι...πως πια δεν με σκεφτεσαι...πως ειμαι μια αγνωστη για σενα....πως μοιραζεσαι τη ζωη σου με καποια αλλη..που ισως και να ξερω ποια ειναι..φοβαμαι πως τα εχεις δωσει ολα...ολα αυτα που δεν μου εδωσες εμενα ποτε..γιατι ποτε δεν με εμπιστευτηκες..ποτε δεν πιστεψες σε μενα...και αυτο με λυπει...με πονα...
Το κορμι σου..τα φιλια σου..την αγκαλια σου...τα χερια σου...τα χαδια σου...το χαμογελο σου...(αυτο που μου εδινες σπανια..)..
Μου λειπεις αφορητα..θελω να σε δω...
Ελα μια νυχτα να σε δω..ελα μονο για λιγο και υστερα φυγε ξανα..μονο να με παρεις μια μεγαλη αγκαλια...ξερω θα θελω και αλλο μετα...αλλα δεν θα σου το πω..δεν θα πω τιποτα..θα σε αφησω να φυγεις αφου το ξερω πως μονο αυτο θες...
Εισαι παντου...

....

Μου 'ταξες ταξιδι να με πας...
Δεν αντεχω αλλο την απουσια σου..νομιζω πως εχω αρχισει και καταρρεω...Φοβαμαι να κοιμηθω μηπως σε δω στον υπνο μου..φοβαμαι να ξυπνησω γιατι δεν θελω να ζησω αλλη μια μερα μακρια σου...
Θελω να γυρισεις..θελω να με αγκαλιασεις..θελω να με φιλησεις...θελω να με αγαπησεις απο την αρχη...
Μου λειπεις..με πονας...
Δεν ξερω πως να τον διαχειριστω ολο αυτο τον πονο..πως να τον μοιρασω...
Απλα δεν αντεχω αλλο...βυθιζομαι...βυθιζομαι...

Τρίτη 8 Απριλίου 2008

Εκτιμηση...

Νομιζω πως αυτο που με πειραξε περισσοτερο απο ολα δεν ηταν η απορριψη...ηταν η μη εκτιμηση..
Δηλαδη το να εισαι με καποιον και να μην εκτιμαει τιποτα απο οσα εισαι..απο οσα εχεις κανει..απο οσα εχεις καταφερει βρε αδερφε στη ζωη σου...απο δουλεια,απο ερωτα,απο λεφτα,απο καριερα..κτλ..
Ολα οσα εκανα αποκλεστικα για εκεινον και τα θεωρουσε φυσιολογικα..ο καθενας θα τα εκανε σου λεει...οχι ρε φιλε δεν θα τα εκανε ο καθενας...οχι δεν θα σε αγαπησει ο καθενας...δεν θα σε προσεξει ο καθενας...δεν θα σε φροντισει ο καθενας...Δεν βγαινεις εξω το πρωι και λες τι να κανω σημερα,ας αγαπησω καποιον...και ειδικα αν αυτος ο καποιος εισαι εσυ...οχι,οχι...
Αυτο ηταν που με τσακιζε..ο υποβιβασμος...της προσωπικοτητας,της νοημοσυνης..της αγαπης..
Και απορω ρε γαμωτο...γιατι μετα απο ολα αυτα ακομα εγω εδω...;;
Γιατι εγω ακομα θελω εσενα...γιατι να συμβιβαζομαι με λιγα ψιχουλα;Γιατι ποτε να μη διεκδικω αυτα που εχω αναγκη..;
Γιατι ρε γαμωτο ακομα να ζεις μεσα μου...

Δευτέρα 7 Απριλίου 2008

Λεξεις...

-Μη φυγεις..

-Θα σε περιμενω..

-Σε παρακαλω μην αργησεις..

-Σ'αγαπω...

-Η μυτη σου ειναι η πιο ωραια μυτη που εχω δει,τα αφτια σου ειναι τα πιο ωραια που υπαρχουν,τα ματια σου το ιδιο..οτι εχεις πανω σου ειναι οτι πιο ομορφο..

-Δυο χρονια ειναι πολλα να περιμενουμε..

-Ποσα παιδια θες να κανουμε;Δυο ειναι λιγα..να κανουμε τρια..

-Σ'αγαπω...

-Μπηκα σπιτι μου..

-Εισαι η ζωη μου..

-Υποσχεσου μου πως δεν θα ξαναφυγεις ποτε..Μη ξαναφυγεις..

-Σ'αγαπω

-Ελα να ξαναρχισουμε απο την αρχη..

-Εμεις οσες φορες και να χωρισουμε παντα θα ειμαστε μαζι..

-Εμεις οι δυο ειμαστε ιδιοι..

-Σ'ΑΓΑΠΩ.....

Κυριακή 6 Απριλίου 2008

Μια νυχτα τρελη...

Περνανε τοσο γρηγορα οι μερες...με τοση δουλεια..με τοσο αγχος..αλλα χωρις εσενα...
Δεν μπορω να πω ψεμματα πως δεν σε σκεφτομαι ή δεν μου λειπεις..απλα προσπαθω..
Αχ ρε αγαπη μου δεν χωριζουν ετσι οι ανθρωποι..θα μου πεις οι νορμαλ ανθρωποι εμεις δεν ειμαστε νορμαλ...δικιο εχεις..δεν ειμαστε...μετα απο τοοοοοσα που εχουμε περασει να καταληξουμε ετσι..δεν ειναι δικαιο..
Η ζωη δεν ειναι δικαιη βεβαια..αλλα αλλιως τα υπολογιζεις καποιες φορες και αλλιως καταληγουν τα πραγματα...ασχημα δυστυχως...εκει που λες ενταξει και αφηνεις τον εαυτο σου τσακ κατι γινεται και χαλαει το πραγμα...
Μετα απο 2 χρονια και απο τοσα κακα ειναι αδικο αυτο που μας συμβαινει..εισαι αδικος εσυ..πολυ αδικος μαζι μου...Ξερω καποια στιγμη θα το καταλαβεις..αλλα και παλι δνε θα κανεις τιποτα..αυτο κανεις παντα..τιποτα...

"...μια νυχτα αν τολμας
κανε για μας την πιο μεγαλη ΤΡΕΛΑ..."

Μακαρι...να μπορουσες να το δεις αυτο..
Μακαρι...να μπορουσες να το κανεις...

Δευτέρα 31 Μαρτίου 2008

Γραμμα...

Αγαπημενε μου,

Σου γραφω αυτο το γραμμα εδω γιατι ξερω πως δεν θα το διαβασεις ποτε..αν ηθελα να το διαβασεις τοτε θα στο εστελνα!
Ειναι πολυ δυσκολες οι μερες μακρια σου..ειναι δυσκολες οι ωρες,τα λεπτα..Ανακαλυψα επισης πως δεν ειναι το βραδυ η πιο δυσκολη ωρα της μερας αλλα ειναι το πρωι..γιατι ξυπνω απο τα ονειρα,μερικες φορες ειναι καλα μερικες φορες ασχημα..αλλα παντα οταν ξυπνω εχω μια ασχημη αναμνηση..και ενα κομπο...
Με πονας πολυ..και δεν ξερω πως να τον διαχειριστω ολο αυτον τον πονο..θελω καπου να τον αφησω γιατι δεν τον μπορω αλλο...Ξερω πως εσυ διασκεδαζεις τωρα..περνας ομορφες στιγμες..δεν σε κατηγορω για αυτο..δεν αγαπαμε και δεν ποναμε ολοι το ιδιο..
Απλα ηθελα να σε ρωτησω γιατι..;Γιατι δεν εμαθες να αγαπας;Γιατι δεν εμαθες να δινεις;Γιατι δεν εμαθες να συγχωρεις;Γιατι εισαι τοσο σκληρος;Γιατι δεν με πονεσες...Γιατι δεν ενδιαφερθηκες...Γιατι για ολους τους αλλους εισαι ενας αλλος ανθρωπος και για μενα εισαι ο χειροτερος...;;;
Ισως τελικα να φυγω..πρεπει να ηρεμησω...να σκεφτω..να τα βαλω σε μια σειρα ολα...
Πρεπει να σε αφησω πισω μου..και να παρω αποφαση πως δεν εισαι εσυ ο ανθρωπος μου...
Αλλα το ονειρευτηκα γμτ...ονειρευτηκα τη ζωη μου μαζι σου...ολη μου τη ζωη...

¨...ετσι θα ειμαστε και εμεις..;¨

Θυμασαι...?

Κυριακή 30 Μαρτίου 2008

Χωρις τιτλο..

Νιωθω πολυ εγκλωβισμενη..στα συναισθηματα μου,στις αναμνησεις μου,στη ζωη μου..
Και θελω τοσο πολυ να τρεξω...αλλα δεν ξερω που να παω..θελω τοσο πολυ μια αγκαλια να πεσω μεσα..αλλα δεν εχω κανενα να την προσφερει..θελω τοσο πολυ μια τεραστια αλλαγη στη ζωη μου..και δεν ξερω που να την ψαξω..θελω τοσο πολυ κατι που δεν πρεπει να θελω..
Ποιος ομως κανονιζει τα πρεπει μου..;Ποιος ξερει καλυτερα απο εμενα τι πρεπει να κανω ετσι ωστε να ξεφυγω..;
Αισθανομαι πως ο τοιχος εχει αρχισει να ερχεται κατα πανω μου..εχει αρχισει να με πιεζει στο στηθος..και εχω δυσπνοια...
Πως να διορθωσω τα πραγματα..;Πως να γυρισω το χρονο πισω..;Ποσο πιο χαμηλα να πεσω..;

Πως να ξεχασω..;Ας μου βρει καποιος απαντηση σε αυτο το ερωτημα..

ΠΩΣ ΝΑ ΞΕΧΑΣΩ;;;;;;

Πέμπτη 27 Μαρτίου 2008

Σφυριξε χαρουμενα..μπορεις!!

Λοιπον δεν εχω ακουσει πιο ωραιο τραγουδι τον τελευταιο καιρο!Και ηρθε και σε τοσο δυσκολη ωρα..
Σχεδον μου εχει φτιαξει την διαθεση!


Ξημέρωσε ξανά κι η μέρα που περνά
ανάποδη σου βγαίνει και πονά
πάντα χαμογέλαγες και τώρα καταριέσαι
σμίξε τα χειλάκια μη βαριέσαι.

Σφύριξε χαρούμενα μπορείς
δες τη φωτεινή πλευρά της ζωής.

Μια φάρσα είναι η ζωή πολύ καλά στημένη
κι ο θάνατος γελά και περιμένει
ότι βαραίνει πέτα το πλάι στη σκηνή υποκλίσου
χαμογέλασε στο θεατή σου

Σφύριξε χαρούμενα μπορείς
δες τη φωτεινή πλευρά της ζωής

Με τις γυναίκες ήσουνα πάντα ο σούπερ γκούφι
και τώρα σε φωνάζουνε μαγκούφη
κι αν όλες σε αφήσουνε σε κυνηγάει μια
η αιώνια η γκαντεμιά

Σφύριξε χαρούμενα μπορείς
δες τη φωτεινή πλευρά της ζωής.

Κι αν σε κλείσει η τράπεζα μες στη φυλακή
κάθε μέρα θα ‘ναι Κυριακή
μη σε νοιάζει όλα θα είναι πληρωμένα
αχ να με μαζεύανε και μένα

Σφύριξε χαρούμενα μπορείς
δες τη φωτεινή πλευρά της ζωής.

Όλα στη ζωή σου είναι δανεικά
χαμογέλα φέρσου ευγενικά
μην το γρουσουζεύεις σκέψου θετικά
όλα στη ζωή είναι σκατά.

Σφύριξε χαρούμενα μπορείς
δες τη φωτεινή πλευρά της ζωής.

Κι όταν η παράσταση κλείσει τελικά
όλα μοιάζουν με βεγγαλικά
η ζωή κι ο θάνατος είναι θεατρίνοι
και γελούν από το καμαρίνι

Σφύριξε χαρούμενα μπορείς
δες τη φωτεινή πλευρά της ζωής.


Στίχοι: Κοτονιάς Θοδωρής
Μουσική: Idle Eric
Πρώτη εκτέλεση: Μακρινά Ξαδέρφια

Τετάρτη 26 Μαρτίου 2008

Ναιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι

Το κανα..ναι ναι ναι!!!
Ειμαι ελευθερη..
Θε μου κανε να μην το μετανιωσω..κανε να μην γυρισω...

Κανε να ειμαι καλα...

Τρίτη 25 Μαρτίου 2008

Ασανσερ..

Ο ερωτας ειναι σαν ασανσερ..αλλα ασανσερ σαν αυτο που ειχε στην ταινια "Charly and the chocolate factory"..το θυμαστε;αυτο που ανεβοκατεβαινε πολυ γρηγορα..
Ισως και για αυτο να λεγεται ερωτας..ισως αν ηταν συνεπης και ηταν ή πανω ή κατω θα βαριομασταν..ναι αλλα και ετσι που ειναι θα μου πεις σε κουραζει..και δικια εχεις θα σου πω εγω η καμμενη..απολυτο δικιο..ειναι πολυ κουραστικο τη μια να πετας στα συννεφα και την επομενη ακριβως στιγμη να προσγειωνεσαι σε χαλικι...ποναει λιγο...
Και με μενα αυτο το πραγμα γινεται..τη μια στα συννεφα και την επομενη στο χαλικι..και γδερνομαι συνεχεια..και παλι ξανασηκωνομαι να πεταξω..
Αυτον παλι τον μαζοχισμο δεν μπορω να τον εννοησω..αφου το ξερω πως θα φαω τα μουτρα μου γιατι συνεχιζω;θα μου πεις ειναι η φυση του ανθρωπου τετοια..οταν πεφτεις να ξανασηκωνεσαι...αλλα πονανε τα ποδια μου ρε γαμωτο..εχουν σκιστει τα γονατα μου..

Κυριακή 23 Μαρτίου 2008

Ενας αλλος ανθρωπος...

Θελω μια αλλη ζωη..θελω τη ζωη που ειχα πριν 2 χρονια..θελω εσενα οπως ησουν τοτε..θελω τον αντρα που αγαπησα,οχι αυτον που μου δινεις τωρα..θελω την αγκαλια που μου εδινες τοτε,οχι αυτη την ψευτικη που μου δινεις τωρα..θελω το ενδιαφερον που μου εδειχνες τοτε γιατι αυτο δεν ενδιαφερον...
Θελω κατι αλλο μεσα σε εσενα...θελω να σταματησεις να με πονας..

Μια φορα και ενα καιρο ηταν μια γυναικα που ερωτευτηκε πολυ εναν αντρα..με τον καιρο τον αγαπησε πολυ και εδωσε χωρις ανταλλαγμα..την καρδια της,το μυαλο της,τη ζωη της..και αυτος της τα πεταξε ολα πισω..τα εριξε στο χωμα και τα πατησε...και εκεινη καθοταν εκει και εβλεπε και δεν εκανε τιποτα να τον εμποδισει..σκεφτοταν οτι αφου ειχε αποφασισει να του τα δωσει δεν την ενοιαζε τι θα τα κανει εκεινος..μια μερα αποφασισε να μαζεψει τα χιλιοπατημενα ονειρα της και να παει λιγο παρακατω..μα συνεχεια ανησυχουσε..αν εκανε λαθος που τα παρατησε τοσο γρηγορα...και γυριζε πισω να δει..και συνεχιζοταν αυτο το μπρος-πισω..και ξερω πως ακομα προσπαθει..προσπαθει πολυ...

Με ενοχλουν οι ανθρωποι καταπατητες..οι ανθρωποι οδοστρωτηρες..

Σάββατο 15 Μαρτίου 2008

Μιση καρδια..

Σημερα ξυπνησα καλυτερα..ο υπνος ειναι ευεργετικος τελικα...!
Ξερω πως θα γινει οπως την προηγουμενη φορα...δεν θα παρεις,δεν θα παρω και θα τελειωσουμε..
Νομιζω πως αυτο πρεπει να γινει..για να ησυχασω και εγω και εσυ..γιατι δεν μπορουμε να ειμαστε μαζι εμεις οι δυο..εχουμε τοσα αγεφυρωτα χασματα...τοσες πολλες διαφορες..και οχι η αγαπη δεν φτανει...
Ισως να μη θες σχεση..ισως να μη θες κανενα αλλο εκτος απο τον εαυτο σου..ισως παλι να μη θες εμενα...δεν ξερω τι να πω..
Μας κουρασε πολυ αυτη η σχεση...εμενα προσωπικα με εξαντλησε..

Θα βεθουμε μετα απο χρονια στο λιμανι και θα κοιταχτουμε...θα ερθω εκει που θα εισαι και θα σου μιλησω..θα σε ρωτησω τι κανεις..πως περνας...και εσυ θα μου χαμογελασεις,θα με πεις αλιτησσα και θα μου πεις πως χαθηκα...ισως να ειμαι παντρεμενη να εχω παιδια..το ιδιο και εσυ..αλλα μονο για μια στιγμη που θα κοιταχτουμε θα θυμηθουμε..
Ποσο σ'αγαπησα και ποσο μ'αγαπησες...

Παρασκευή 14 Μαρτίου 2008

Χωρις τιτλο

Ξεκινήσαμε πρωί
κι είναι μεσημέρι
ασ' το το χεράκι σου
να σου το κρατώ
Θα 'ρθει και το δειλινό
με το πρώτο αστέρι
ξεκινήσαμε πρωί
κι είναι μεσημέρι
Εχουμ' ως τ' απόγευμα
δρόμο αρκετό
τίποτ' άλλο αγάπη μου
τώρα δεν ζητώ
Ας το το χεράκι σου
το μικρό σου χέρι
ασ' το το χεράκι σου
να σου το κρατώ
Τώρα που νυχτώσαμε
σφίξε μου το χέρι
τώρα ακόμα πιο πολύ
το αναζητώ
Χάθηκε στα σύννεφα
το μικρό τ' αστέρι
τώρα που νυχτώσαμε
σφίξε μου το χέρι
Μη σε νοιάζει που το φως
είναι λιγοστό
και περπάτα δίπλα μου
όπως περπατώ





ολο αυτο ακουω και κλαιω..

Πέμπτη 13 Μαρτίου 2008

Θυμαμαι...

Θυμαμαι τις μερες που ημουν παρισι..και εσυ ησουν εδω..τα τραγουδια που αφιερωναμε ο ενας στον αλλο..τις ατελειωτες ωρες στο τηλεφωνο..τα ονειρα που συναντιοντουσαν στα αστερια..τις νυχτες στο παραθυρο κοιταζοντας το φεγγαρι..τις ευχες..
Μα ωρες ωρες σκεφτομαι που πηγανε ολα αυτα..που χαθηκες και εσυ..πισω απο ποιο εγωισμο κρυφτηκες..πισω απο ποιο θυμο..και δεν θυμασαι τιποτα πια...
Μη με ρωτησετε σας παρακαλω αν αυτο ειναι μεσα στη διαδικασια απαγκιστρωσης..δεν ξερω να απαντησω...

Ξεκινισαμε νωρις και ειναι μεσημερι
αστο το χερακι σου να σου το κρατω...

Καποιες στιγμες μου λειπεις σαν οξυγονο...

Τετάρτη 12 Μαρτίου 2008

Συνεχεια...

Λοιπον νομιζω πως παω καλα..οχι πολυ καλα,αλλα καλα..Ειμαι πιο ηρεμη,ποναω λιγοτερο..
Πιστευω πως στο τελος θα τα καταφερω..Θελω πολυ να τα καταφερω,μου το χρωσταω..
Και τοτεεεε...θα κανω ενα μεγαλο παρτυ με μενα και με μενα!ή μαλλον θα πω και στη μαριαννα..να το γιορτασουμε μαζι!
Θελω να παω να μυρισω θαλασσα...να πιω θαλασσα...να ξεπλυθω στη θαλασσα..Και να φυγεις επιτελους απο μεσα μου..απο πανω μου...
Αχ ποτε θα ερθει αυτη η συγκλονιστικη μερα...ποτε θα νιωσω αυτη την ελευθερια...και μετα ποτε θα ερθει η αγαπη..?
Αυτη η αγαπη που σε κανει να πετας..να ονειρευεσαι..να κλαις..να γελας...

Τρίτη 11 Μαρτίου 2008

Η διαδικασια της απαγκιστρωσης

Τι ειναι η διαδικασια απαγκιστρωσης?Ειναι μια επωδεινη αποφαση..που ομως ειναι αναγκαιο να παρεις..γιατι βλεπεις πως η σχεση,η φιλια η οτιδηποτε αλλο δεν εχει κανενα μελλον πια..αλλα και παλι σου ειναι πολυ δυσκολο να φυγεις..
Αρχιζεις λοιπον με την αποφαση..οτι πρεπει να το κανεις..και σιγα σιγα σταματας τα πολλα τηλεφωνα..τα πολλα μηνυματα και μενεις στα βασικα..αρχιζεις να μην τον/την βλεπεις τοσο συχνα...και πολυ σταδιακα αρχιζεις να μην εχεις την ιδια επιθυμια για αυτον τον ανθρωπο,οπως αυτη που ειχες πιο παλια..
Εχω μπει λοιπον και εγω σε αυτη τη διαδικασια..προσπαθω πολυ σκληρα μαζι με ολα τα αλλα που μου συμβαινουν τον τελευταιο καιρο να το παλεψω..γιατι πια αυτος ο μερφυ εχει φαει ενα κολλημα με την παρτη μου..
Και συχνα πυκνα ποναω..ειναι εθισμος τελικα οι σχεσεις...ολες οι σχεσεις..και βεβαια εχεις και τον φοβο του μετα..τι θα κανω,με ποιον θα ειμαι,και ολα τα σχετικα..αυτος ειναι ενας βασικος παραγοντας που καθοριζει τους ανθρωπους..ο φοβος μας...για το μελλον,για την αποριψη,κτλ..
Μα αυτο που δεν καταλαβαινω ειναι πως περιμενεις να περασει ο πονος..οσες φορες και αν το ενιωσα ποτε δεν καταφερα να το κανω να περασει..απλα περιμενα...
Σημερα λοιπον θα παω στο γιατρο...
Αυριο ελπιζω να παω στο καστρο μου,γιατι ειμαι και μια πριγκηπισα...!!!

Δευτέρα 10 Μαρτίου 2008

Μια μερα με ηλιο..

Σημερα ειναι μια μερα με ηλιο..με εναν ηλιο που σε καιει...εναν ηλιο θεραπευτη..
Σημερα θα ηθελα να ημουν στη θαλασσα..να μυριζω θαλασσα..να αναπνεω εσενα..
Σημερα θα ηθελα να ειναι ολα ομορφα..θα ηθελα να μην κλαιω..θα ηθελα να ζω μεσα σου..
Σημερα μου λειπεις περισσοτερο απο χθες και λιγοτερο απο αυριο..
Σημερα θα ηθελα να με αγαπουσες..
Σημερα θα ηθελα να με ζητουσες..
Σημερα ποναω...

Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου 2008

Γιατι πολεμαω..

Ποσπαθω απεγνωσμενα να καταλαβω γιατι πολεμαω..
Για ποιο λογο σε αφηνω να οργωνεις τη ζωη μου..χωρις ελεος..χωρις οικτο...

ΑΓΓΕΛΙΑ :
Νεα 24 ετων,εργαζομενη,συμπαθητικης εξωτερικης εμφανισης,νορμαλ υψους και βαρους ζητει νεο 4-5 χρονια μεγαλυτερο (ενταξει αν ειναι και 6 δεν εχουμε προβλημα... :D ),με χιουμορ μπολικο,κατα προτιμιση ψηλο ;) ,εργαζομενος και εκεινος για σοβαρη γνωριμια και οτι ηθελε προκυψει...

χαχχαχαχχχαχαχαχαχα


Ρε που καταντησα να βαζω αγγελιες...
Μα που εχουν κρυφτει ολοι..???

Κυριακή 27 Ιανουαρίου 2008

Ναι..

Ναι θελω να με αγαπας..
Ναι θελω να με θες..
Ναι θελω να με νοιαζεσαι..
Ναι θελω να εισαι εδω..
Ναι θελω να εισαι μονο δικος μου..
Ναι θελω να μη με εκδικησε οταν κανω μαλακιες..
Ναι θελω να ειμαι πανω απο ολα..
Ναι θελω να με χρειαζεσαι..

Ναι θελω πολλα..

Ναι ξερω πως δεν θα μου τα δωσεις ποτε..
Και τοτε γιατι πολεμαω..?

Παρασκευή 18 Ιανουαρίου 2008

Καταθλιψη

Νομιζω πως εχω αρχισει παλι..και δεν αντεχω τον εαυτο μου οταν ειμαι ετσι..κανω δυστυχισμενους ολους τους ανθρωπους που ειναι διπλα μου..αλλα δεν μπορω να το περιορισω γμτ..
Τελικα στα γενεθλια μου πηγα...εκει που ηθελα να παω..απολυτα συνηδητοποιημενη για αυτο που εκανα..περασα υπεροχες στιγμες...που απλα τελειωσαν και δεν θα επαναληφθουν μαλλον ποτε...μου λειπεις ηδη πολυ..ακομα και τωρα που σου μιλαω μου λειπεις..τα χερια σου...αχ τα χερια σου..Χριστε μου..
Κλαμματα..σκατα...παλι τα ιδια...παω για υπνο..δουλεια αυριο...

Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2008

Γενεθλια...

Εγινα και γω 24...Σαν να μην αλλαξε τπτ..
Παλια θυμαμαι τα περιμενα πως και πως τα γενεθλια μου..τωρα μια κρυαδα και μια ευχη στον εαυτο μου για υγεια...και απλα αλλος ενας χρονος που περασε..μαλλον που προσπερασε..
Μακαρι να ημουν καπου αλλου σημερα...μη με ρωτησεις γιατι δν ειμαι..γιατι δν παω..δν μπορω...δν το αντεχω..την αποριψη δν την αντεχω..οχι απ αυτον τουλαχιστον..
Ψευδαισθηση πως με εχεις αγγαλια..πως μυριζω τα μαλλια σου..Το ακουμπω με το δαχτυλο μου και χανεται..και χανεσαι...
Σ'αγαπω..ολοκληρο...

Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2008

Τα κορμια και τα μαχαιρια..

Μολις μπηκα σπιτι απο τη δουλεια.Ειμαι πολυ κουρασμενη σημερα..Δεν θελω να παω πουθενα,μονο να ξαπλωσω,να κοιμηθω,και να μην σηκωθω μεχρι την ανοιξη..
Μου λειπουν τα βραδια μπροστα στο τζακι παρεα με κρασι και lost...Εγω που φωναζα να βγαινουμε τις παρασκευες..εγω που χαμογελουσα σπανια..(μεγαλο παραπονο αυτο..).Εγω,εγω,εγω...και παλι λεξεις δεν βρισκω να περιγραψω..
Σε παιρνει αγγαλια καποιος αλλος ενω θες να σε παιρνει καποιος αλλος...πως νιωθεις?"..τα κορμια και τα μαχαιρια καποτε αλλαζουν χερια...τα σημαδια τους αφηνουν που πονανε και δεν σβηνουν.."Πως σταματαει ο πονος..?Πως αφηνεσαι σε αλλα χερια,σε αλλη αγγαλια?
Τι κουραστικες ερωτησεις..Χωρις απαντηση..
"...νιωσε με,σωσε με και οτι θες στο προσφερω..."

Παρασκευή 11 Ιανουαρίου 2008

Μια μερα με ρεπο...

Σημερα εχω ρεπο και ειπα να κανω οσες δουλειες δεν προλαβα τις προηγουμενες μερες..
Τελικα κατεληξα στο αγαπημενο μου κεντρο να σκεφτομαι ως συνηθως...Βασικα νιωθω πως πνιγομαι σε μια κουταλια νερο αυτο το διαστημα..Τι να κανω με το ανοιχτο πανεπιστημιο,τι να κανω με τη δουλεια,τι να κανω με τον Αρη,τι να κανω με τον Γιωργο,τι να κανω με τη μανα μου...και παρα πολλα τετοια ερωτηματα με βασανιζουν...θα μου πεις τωρα και ευλογα τι λες κοριτσακι μου,εδω υπαρχουν σοβαρα πραγματα και εμεις θα ασχοληθουμε με τους γκομενους σου...και δικιο θα χεις...
Απλα νιωθω πως αρχιζω παλι και βυθιζομαι...και δεν ξερω τι να κανω..
Ελπιζω πως κανεις δεν διαβαζει τωρα τισ βλακειες που πληκτρολογω...δεν ξερω καν γιατι το κανω...
Μονο ποναω..και περιμενω αυτες τις γαμημενες τις καλυτερες μερες που ολοι λενε πως θα ερθουν (ακομα και εγω λεω τετοιες μαλακιες που και που...) αλλα απο οτι φαινεται με εχουν ξεχασει παντελως..
ευχαριστω πολυ..και για σας ευχομαι τα καλυτερα!