Με ακους Αννα;Δεν μπορω αλλο.Δεν μπορω αλλο Αννα.Λεω πως ολα θα φτιαξουν και συνεχιζω να γελαω.Αλλα δεν μπορω αλλο Αννα μου να το αντεξω αυτο.Νομιζω πως αρχιζω να τρελενομαι..Γελαω και κλαιω μαζι,βριζω και χαιρεταω,ποναω και χαμογελαω..και τα χανω..
Και ολο λεω θα φτιαξουν τα πραγματα..θα φτιαξουν τα πραγματα..ολα θα γινουν καλυτερα..Δεν γινεται να μην υπαρχει κανεις Αννα.Δεν γινεται..Θα φτιαξουν τα πραγματα..και οσο το λεω τοσο περισσοτερο κλαιω..γιατι δεν το πιστευω και ξερω πως δεν θα φτιαξουν γαμωτο.Πως να φτιαξουν;
Και ολο λεω πως δεν θελω αλλο Αννα μου.Αληθεια λεω,πιστεψε με,και ας με βλεπεις να γελαω καθε μερα.Δεν θελω αλλο.Ας το παρει καποιος απο πανω μου.Φτανει πια.Φτανουν ολα πια.
1 σχόλιο:
Πάντα υπάρχει κάποιος να μας ακούσει, να μας συμπαρασταθεί, να μοιραστεί το φορτίο μας. Εκτός αν προσπαθείς να είσαι αυτάρκης όπως εγώ, οπότε την πάτησες!
Να είσαι καλά. Καλές γιορτές.
Δημοσίευση σχολίου