Κυριακή 14 Σεπτεμβρίου 2008

Σημερα γαμος γινεται...

Μολις γυρισα απο ενα γαμο,ενος πολυ ομορφου ζευγαριου..Παντα μενει μια γλυκοπικρη γευση.
Ισως γιατι κοιτω γυρω μου και βλεπω ζευγαρια παντου..ισως γιατι σκεφτομαι ποσο τυχεροι ειναι μερικοι ανθρωποι που εχουν βρει το ταιρι τους..οχι απραιτητα γιατι θελω να παντρευτω,αλλα να ετσι για να μοιραζεσαι..να αγαπας..να πονας..να ονειρευεσαι..
Μου ελειψαν ολα αυτα..και αλλα πολλα...και νομιζω πως δεν μπορω πια να ελπιζω,αν και προσπαθω να σκεφτομαι θετικα,οτι θα αλλαξει κατι..
Θελω να ξυπνησω απο τον ληθαργο που βρισκομαι..και να νιωσω απο την αρχη..Να ζησω απο την αρχη..
Θελω πολλα?

4 σχόλια:

ΠΡΑΣΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ ΔΕΜΕΝΗ είπε...

κάντο! μη διστάζεις! δεν είναι παράλογα αυτά που θέλεις.

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

νομιζω θελεις το αυτονοητο!
η αγαπη γεμιζει τα παντα γυρω μας και ποιος ειναι αυτος που δεν την εχει αναγκη...η ευτυχια πολλαπλασιαζεται οταν διαιρειται κι ετσι δεν ζητας πολλα!
καλως σε βρηκα!
μια νεραιδενια καλησπερα απο μενα!

Παιδίσκη ερωμένη είπε...

Aχ καλό μου, όλοι κάποτε δαγκώσαμε άθελά μας -ή μη- το μήλο που σε βάζει σε λήθαργο..
Ένας τρόπος υπάρχει να βγεις από αυτόν.
Να πιστέψεις πως είσαι μια ωραία κοιμωμένη.. Πίστεψε στα παραμύθια, αφέσου και θα έρθει το μαγικό φιλί.. ;)

(πιάνει!!)

aeritzis είπε...

αγάπησε έτσι απλά και δείξ'του το με όλη σου τη δύναμη.μπορεί να είναι μπροστά σου και να μη το βλέπεις...
μήν κυνηγάς χίμαιρες...δεν υπάρχουν!
αντιθέτως υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που αξίζουν πολλά, είναι δίπλα μας, μας αγαπάνε και δεν το "βλέπουμε"...

αν και ετεροχρονισμένο το σχόλιό μου εδώ , σκέψου το.
keep living!