Τετάρτη 8 Απριλίου 2009

Θα σου φανερωθω..

Αφηνω πισω μου το φως..Προχωρω ακαθεκτη προς τη σκια..Μη με κοιτας σε παρακαλω,με τυφλωνεις..Με καταδιωκεις χωρις ελεος..και εγω μενω σκαλωμενη εδω..Περπαταω με σπρωξιμο.Χωρις να θελω.Μη μου κλεινεις τον δρομο..Χωρις να με αγγιζεις και ομως το καταφερνεις..Τα ποδια μου εχουν βγαλει ριζες..και σιγα σιγα βλεπω τον ηλιο να ερχεται κατα προσωπο..Επιτακτικα μου ζηταει να ξυπνησω..και ομως παραμενω σε ναρκη..μονο επειδη με κοιτας..
Εσκιζα τα γονατα μου πανω στους ανθρωπους..Χτυπαω στα βραχια τους και ομως συνεχιζω..Με ξεβραζουνε στο τελος σε μια ερημη και βρωμικη αμμο..και εγω ξανασηκωνομαι και αρχιζω να κολυμπαω παλι προς το μερος τους..Προσπαθω απεγνωσμενα να τους φτασω..και ολο ερχομαι και ερχομαι...
Αλλα βαθια νομιζω πως με φοβουνται ετσι που ειμαι χτυπημενη..Και λεω "καλε εγω ειμαι δεν με γνωριζεις..;" και χαμογελαω ετσι στραβα..απο τον πονο συνηθως..Σκουπισε με απο το αλατι και χαιδεψε μου τις πληγες..Και εγω να δεις που ολα αυτα που ξερω θα στα μαθω..Αυτα τα λιγα..Για τον ηλιο το καλοκαιρι και τα ιδρωμενα σεντονια,για τη θαλασσα,για τα χτυπηματα,για την ανασα της νυχτας,για τους κηπους και τα λουλουδια στο μπαλκονι..
Αρκει να μη με φοβηθεις..αρκει να με ακουμπησεις..Αφεσου στα χερια μου και ξεχνα το κορμι σου πανω στο δικο μου..ακουμπησε την καρδια σου στα χερια μου και εγω θα την προσεξω σαν τον πιο πολυτιμο θησαυρο που μου εχουν εμπιστευτει ποτε..θα την στολισω..Και ας ειναι κουρασμενα τα χερια μου,και ας εχουν πληγες..Ξερουν να κρατανε..
Ξερω ειναι πολυ αυατο που σου ζηταω..δεν με ξερεις καθολου...και δεν θα το εκανες αυτο ποτε με μια αγνωστη..Αλλα τουλαχιστον προσπαθησε γαμωτο..και ασε με επιτελους να σε φτασω..

Δεν υπάρχουν σχόλια: